Οι παρεξηγημένες αξίες του Γ. Βαρουφάκη

Ομολογώ πως τον άνθρωπο τον ήξερα μόνο ως σχολιαστή που μέσω Skype ανέλυε την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και του κόσμου, μετά από πρόσκληση διαφόρων καναλιών. Εκείνο που μου είχε κάνει αρχικά εντύπωση ήταν πως ο λόγος του δεν ήταν στεγνά τεχνοκρατικός, αλλά χρησιμοποιούσε ευφυέστατες παρομοιώσεις για να περιγράψει οικονομικά γεγονότα και καταστάσεις (πχ. έλεγε πως σε κάποια περίπτωση η τράπεζα "θα ρούφαγε σαν ηλεκτρική σκούπα τις καταθέσεις ...").  Ταυτόχρονα, ο λόγος του ήταν σαφής, κατανοητός και εξαιρετικά εκλαϊκευμένος.

Μέχρι που έγινε υπουργός οικονομικών, οπότε ανακάλυψα και τις άλλες αξίες του, μερικές από τις οποίες θα αναφέρω εδώ.

·        Αρχικά, μιλάει σε όλα τα μέσα χωρίς περιορισμό και δίνει ενημέρωση για την οποία διψάει ο κόσμος. Προσέχοντας βεβαίως τι θα πει, δεν έχει αρνηθεί ποτέ να δώσει πληροφορίες στον κόσμο που πραγματικά διψάει να μάθει "τι γίνεται". Όλα αυτά, παρόλο που τα μέσα με στόχο την μείωση του, παραφράζουν και διαστρεβλώνουν τις δηλώσεις του, δίνοντας τους νοήματα που ποτέ δεν είχαν.

·        Αναφερόμενος στην διαπραγμάτευση που ξεκίνησε, φανέρωσε και τις βασικές αρχές που τον διέπουν όπως : χωρίς συνεργασία δεν γίνεται τίποτα, απέναντι σε ένα πρόβλημα είμαστε από την ίδια πλευρά για να το λύσουμε, σεβασμός στους συνομιλητές  και δεν πάμε ως κυρίαρχοι για να νικήσουμε τον αντίπαλό μας.

·        Ειδικά για την διαπραγμάτευση εξέφρασε μια άποψη που είναι σίγουρο πως οι πολιτικοί και δικηγόροι άκουσαν με μεγάλο μεν ενδιαφέρον, αλλά χωρίς να την καταλάβουν και γιαυτό την κατηγόρησαν. Αυτό που είπε ήταν το απλό : όταν διαπραγματεύεσαι ρίχνεις στο τραπέζι όλα τα ενδεχόμενα, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι μερικά από αυτά δεν τα θέλεις και δεν βρίσκονται μέσα στους στόχους σου. Ειδικά για το Grexit τόνισε πως πρέπει να είναι μέσα στα όπλα της διαπραγμάτευσης, γιατί αλλιώς, η άλλη πλευρά, ξέροντας πως δεν την θέλεις, μπορεί να σε εκβιάσει και να σε πιέσει να υποταχθείς (κάτι που απεδείχθη αυτές τις ημέρες).

·        Οι γνώσεις του στα οικονομικά θέματα είναι απεριόριστες. Δεν είναι τυχαίο που είναι καθηγητής οικονομικών σχολών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που τον καλούν να μιλήσει σε fora και σε διάφορες συζητήσεις, που έχει γράψει τόσα βιβλία, που γράφει συνεχώς άρθρα για την οικονομική επικαιρότητα, που σέβονται τις απόψεις του άλλοι μεγάλοι οικονομολόγοι που απολαμβάνουν της διεθνούς αποδοχής και σεβασμού.

·        Χωρίς να φοβάται, λέει τις απόψεις του όσο και δυσάρεστες να είναι για τους άλλους, τις τεκμηριώνει και δίνει λύσεις σε προβλήματα που άλλου δεν το τολμούν.

·        Η ιδεολογία που τον διέπει είναι εκείνη που βασίζεται στην συνεργασία, στην συλλογικότητα, στην ανάδειξη της αξίας της εργασίας, στο ενδιαφέρον για τους εργαζόμενους έναντι των καπιταλιστών και κεφαλαιοκρατών, στην συντροφικότητα και στην ακούραστη προσπάθεια για την παροχή βοήθειας στην χώρα μας.

·        Δεν φοβήθηκε να μιλήσει ανοιχτά στο Eurogroup, τονίζοντας τους πως όλα τα προγράμματα που έχουν εφαρμόσει, απεδείχθησαν αποτυχημένα και ταλαιπωρούν εξαιρετικά τους λαούς. Σε μια ομάδα υπουργών Οικονομικών, όπου οι περισσότεροι είναι δικηγόροι και ο πρόεδρος τους είναι ένας γεωπόνος με πλαστό διδακτορικό, μίλησε οικονομικά με διαφορετική αντίληψη, αναπτύσσοντας έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης που δυστυχώς δεν κατάλαβαν.

·        Έκανε οικονομικές προτάσεις (και μάλιστα ενταγμένες σε ευρωπαϊκό πλαίσιο) που βεβαίως δεν εξυπηρετούσαν τους υπουργούς οικονομικών των άλλων χωρών, γιατί όλοι τους βρίσκονται εκεί για τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρήσεων, ως υπάλληλοί τους.

·        Δούλεψε πολλές ώρες ακούραστα μαζί με τους άλλους συνεργάτες τους και πάντα είχε έναν καλό λόγο να πει για όλους, ενθαρρύνοντας τους ώστε να αντέξουν και να προσφέρουν όσο γίνεται περισσότερα.

·        Κατάφερε να διεθνοποιήσει το θέμα της Ελλάδας, όταν οι προηγούμενοι απλά το αντιμετώπιζαν σαν ένα μεμονωμένο, απομονωμένο και ανεξάρτητο θέμα, αποδυναμώνοντας του από την δύναμη που του προσδίδει ακριβώς η διεθνής υποστήριξη. Το ίδιο έκανε και σε επίπεδο Ευρώπης, όταν οι άλλοι το είχαν "θάψει" ως καθαρά "ελληνικό πρόβλημα".

·        Προετοιμαζόταν ακόμη και για την περίπτωση του Grexit, ενέργεια που τώρα του καταλογίζουν ως «στόχο» που δήθεν είχα και δεν τον είχε ανακοινώσει σε κανέναν.

·        Δεν έκανε ποτέ «του κεφαλιού του» γιατί όπως έχει δηλώσει είναι «ομαδικός παίχτης» και γιαυτό συνεννοείτο άμεσα και σε κάθε περίπτωση με τους συναδέλφους του στην ομάδα διαπραγμάτευσης.

Σε σχέση με τις κατηγορίες εναντίον του, είναι πολύ εύκολο να δει κανείς πόσο ανυπόστατες είναι, αφού δεν τεκμηριώνονται με συγκεκριμένα γεγονότα, αλλά είναι στηριγμένες μόνο σε επιφανειακές εντυπώσεις, σε προσωπικές γνώμες, σε φαινομενικές ιδιότητες και σε γενικότητες χωρίς καμία ουσία.  Μερικές, λίγο περισσότερες κατηγορίες είναι αυτές που παραθέτω πιο κάτω, μαζί με τα δικά μου σχόλια :

·        Κατάφερε να κοροϊδέψει τους έλληνες, τον πρωθυπουργό, τους συναδέλφους του, την Ευρώπη για να προβάλλει δήθεν αόριστες και ουτοπικές πολιτικές.

Ø  Είναι προφανές πως κανείς δεν έχει τόσο μεγάλη δύναμη για να κοροϊδέψει τους πάντες για τόσο πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν μάλιστα κανείς δεν μιλούσε, όσο εκείνος δούλευε για την ελληνική κυβέρνηση.

·        «Χρέωσε» την Ελλάδα με δις (ο αριθμός κυμαίνεται …)

Ø  Είναι προφανές πως δεν λειτουργούσε μόνος του αλλά οι αποφάσεις ελαμβάνοντο συλλογικά από ομάδες υπουργών και στελεχών, με τελικό υπεύθυνο τον πρωθυπουργό. Συνεπώς, οι όποιες συνέπειες της πολιτικής που εφάρμοζε δεν ήταν ατομική του ευθύνη.

·        Είναι «νάρκισσος», θέλει να προβάλλεται, κάνει τον σπουδαίο.

Ø  Οι κατηγορίες αυτές στηρίζονταν στο ότι μιλούσε σε όποιον του το ζητούσε, έδινε συνεντεύξεις στα μέσα και ενημέρωνε τον κόσμο και μιλούσε «οικονομολογική» γλώσσα που πιθανώς ο κόσμος δεν καταλάβαινε. Τα μέσα προσπάθησαν να τον κάνουν «σταρ» για να μπορούν μετά με άνεση να του αποδώσουν όλες αυτές ( και άλλες επίσης ) κατηγορίες, γεγονός που σε ένα μέρος του κόσμου έπιασε και το επηρέασε.

·        Πήγε να κάνει μπάνια και άφησε τον Τσίπρα ανυπεράσπιστο.

Ø  Ήταν ένας απλός βουλευτής, παραιτημένος από το αξίωμα του Υπουργού Οικονομικών και κατά συνέπεια απογυμνωμένος από τις όποιες βαριές ιδιότητες που είχε στο παρελθόν. Ως απλός βουλευτής λοιπόν, κινήθηκε μέσα στο πλαίσιο του κανονισμού της Βουλής, έστειλε την ψήφο του ταχυδρομικά και επέλεξε μια οικογενειακή στιγμή, από μια παρουσία στην Βουλή χωρίς ιδιαίτερο βάρος.

Τέλος, όπως είχε δηλώσει, δεν είναι σκοπός του να γίνει πολιτικός. Η συμμετοχή του σε αυτή την κυβέρνηση έγινε από την θέληση του να προσφέρει στην προσπάθεια της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα.

Το μεγάλο σφάλμα του είναι πως είναι αντισυμβατικός σε όλα του, γεγονός που δημιούργησε φθόνο στους συνομιλητές του, μίσος στους πολιτικούς στην χώρα μας, αντιπάθεια σε ένα μέρος του λαού, που δεν μπορεί να αντέξει ένα διαφορετικό στυλ, που όμως έχει ουσία, την οποία εύσχημα απέφευγαν όλοι να σχολιάσουν.

Ελπίζω να γίνει η εξεταστική επιτροπή και να παρουσιαστεί, να μιλήσει για όλα και να αποδείξει πως όντως είναι ένας άνθρωπος, οικονομολόγος και βουλευτής ξεχωριστός, με όραμα και πίστη στις ανθρώπινες αξίες και στις ιδέες και αρχές της αριστερής ιδεολογίας.

Παναγιώτης Γ. Ρεγκούκος